“Beni bu dünyada tutan sebeplerin azlığına ve metanetsizliğine bakınca dehşete kapılıyorum.” Bir şeylere tutunma beceresinden yoksun olan kahramanın ilk sözlerinden biridir bu. Bir ‘kaçış’
kişisi ya da belki bir modern zamanlar ‘abdalı’dır o. Kendisine ‘malum olan’ hakikat(sizlik)ler karşısında çıkış yolu bulamayan
bir melankolik…
Umuda inanmayan, onu saçma bulan bir kötümser…
Fakat kötümserliği kötü bir şey olarak görmez.
Kahramanın karanlık yanını temsil eden şeytan ...